05.07.2010 _ Κάν' τα

Ακου η βουή πως ξυπνάει τα χώματα.
Στάσου πιο 'κει απ' τα τρελά της καμώματα.
Καμιά προσευχή δε ράβει τ' ανυπάκουα στόματα,
καμιά σου ευχή δε σου ταίριαξε χρώματα.
Είχες δειλιάσει κι η ρίζα το 'νοιωσε - είχες δειλιάσει.
Ακου η βουή, λες και θέλει να σε δικάσει.
Βγαίνει απ' τη γη· θέλει τον άνεμο ν' αγκαλιάσει.
Κυλάει σα πηγή, όποιον δε σκιάχτηκε να ξεδιψάσει.
Ακου η βουή· αυτή δε σκέφτεται να ξαποστάσει...
θα σε γεράσει, αφού φοβάσαι - θα σε γεράσει.
Ακου η βουή, σου ανοίγει δρόμο για όσα σκέφτεσαι,
μα η ντροπή, σού σκάβει λάκκο να σέρνεσαι.
Καινούρια αυγή· όλα όσα έλεγες, κάν' τα,
αλλοιώς η βουή, θα σε σκιάζει για πάντα.
Ακου η βουή....

Τι θα πει πουθενα

Λευκή Καταιγίδα

Την πρώτη φορά ήταν σαν να χε αρπάξει φωτιά
κάπου μέσα βαθιά κάτι μες την ψυχή μου
κοιτούσα τις φλόγες κι αυτόν τον αέρα μακριά
να αλλάξει αργά τις σκιές της ερήμου

Χορεύοντας μου 'δείξες μέσα σε πέντε λεπτά
τι θα πει πουθενά και πως χάνεται ο χρόνος
ότι αν το πιστέψεις στα αλήθεια η αγάπη μπορεί
ότι αν αφεθείς σ' οδηγάει ο δρόμος

Από τότε περάσανε χρόνια κυλήσαν νερά
όμως κάπου βαθιά η φωτιά καίει ακόμη
λυπάμαι που έφυγα εκείνη τη νύχτα κρυφά
βιαστικά και χωρίς να ζητήσω συγνώμη

Το μόνο που θα θελα κάποτε αν σε ξαναδώ
είναι να πω ευχαριστώ για το θαύμα που είδα
και να δώσω για μια τελευταία φορά το ρυθμό
στον τρελό σου χορό στην λευκή καταιγίδα

10.04.2010 _ Πάει

Πάει
Μακριά μου πια πετάει
Η αγάπη μου ζητάει
Καινούργιους ουρανούς

Σκάει
Η καρδιά μου και διψάει
Και κλαίει και τραγουδάει
Για όσα δεν ξέρει ο νους

Ξεσπάει
Ο χειμώνας και γελάει
Στα δίχτυα του κρατάει
Μια άνοιξη χλωμή

Πάει
Η αγάπη και ξεφτάει
Ποιος ξέρει που γυρνάει
Σε ποια αγκαλιά θρηνεί

Σωπαίνουν τα πουλιά κι η θλίψη μου στεγνή παρακαλάει
Δυο τρία δάκρυα μου ζητάει να δροσιστεί
Εγώ που έχτισα μια φυλακή από ουρανό και στάχτη
Ξύπνησα κι η αγάπη μου δεν ήταν πια εκεί

Στίχοι: Ανδρέας Αγγελάκης
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας

Καλό ταξίδι να έχεις. Θα σε θυμάμαι.

07.04.2010 _ Σεντόνι τρυφερό

Χιόνι,σεντόνι τρυφερό για του φιδιού τον ύπνο
χιόνι και πένθιμο σκυλί, βραχνός προφήτης

Και όμως το πιο γλυκό βιολί το παίζει ο θάνατος

Κοιτάς απ' το παράθυρο, καπνίζουν τα πηγάδια
χιόνι και ανάψαν τη φωτιά στο κάτω κόσμο

Και όμως το πιο γλυκό βιολί το παίζει ο θάνατος

Ο κυνηγός στο πέρασμα, το σπίρτο πίνει
το λύκο που εχίμηξε, πίσω του δεν τον βλέπει

Και όμως το πιο γλυκό βιολί το παίζει ο θάνατος

Στίχοι: Χρήστος Μπράβος
Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

25.02.2010 _ Κι αύριο εδώ θα είσαι πάλι

Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Tom Waits
Πρώτη εκτέλεση: Φοίβος Δεληβοριάς

Κοιταξέ την πως σερβίρει, πιο λευκή κι απ' την ποδιά της
πως κρατάει ψηλά το δίσκο και την αξιοπρέπειά της
ροδανθός μες στα ρεμάλια και Θεά μες στους θνητούς
η παγίδα για να γίνεις πάλι χάλια...

Που ήδη νιώθεις σαν τον Κάγκνεϊ μπροστά στη Ρίτα Χεϊγουορθ
μες στην τσίκνα μιας υπόγειας ζωής
διερωτάσαι αν είναι μόνη, αν φοβάται, αν θυμώνει
θα σου δώσει κάποιο σήμα; Μείνε κιάλλο και θα δεις

Σε ρωτάει "Θα πιείτε κάτι;" και το ακούς σαν να 'ναι ποίημα
λες "Δεν ξέρω, ό,τι να 'ναι..όπως να 'ναι" θα 'ναι κρίμα
να στην πάρει κάποιος άλλος ενώ εσύ πρώτος αισθάνθηκες
του βυθού της τα κοράλλια
μα ίσως πάλι όλα αυτά
να είναι κόλπο για να γίνεις πάλι χάλια

Μα κι αυτή έχει ένα τρόπο, να σου αδειάζει το τασάκι σου
γελώντας με ένα αστείο που ποτέ δεν θα της πεις
και θες να φύγεις μα είσαι λιώμα, και στο σπίτι σου είναι ακόμα
αυτό το πέλαγο συντρίμμια της χαμένης σου ζωής
Ένα πέλαγος μπουκάλια και βιβλία και καπνός κι όλα όσα θες να γίνεις πάλι χάλια....

Όμως κι αυτή θα έχει πονέσει, κάποιος τύπος θα είν' στη μέση,
από αυτούς στα γυμναστήρια, στης έβγας τα πρατήρια
που θα την ήθελε πιο χάρτινη και πιο ξανθιά και πιο γυμνή
και βέβαια ποτέ δεν θα της είπε "Σ' αγαπώ"
Απλώς θα βρήκε κάποιαν άλλη από μιαν άλλη γειτονιά
και θα την άφησαν στα μαύρα της τα χάλια...

Απόψε φεύγει κάποιο τρένο, για ένα τόπο ωραίο και ξένο
αλλά εσύ πρώτη φορά νιώθεις πως όλα εδώ συμβαίνουν
Χριστός γεννάται σε ένα μήνα, κι ότι εύχεσαι ξεκίνα
όλα θα 'ναι πάντα μαύρα μα θα κρύβουν μια φωτιά
Κι αύριο εδώ θα είσαι πάλι αχ
μα επιτέλους θα της πεις ότι θες μόνο για εκείνη να είσαι χάλια....

23.12.2009 _ Σα λουλούδι λευκό

Kαμαρώνεις σα λουλούδι λευκό
στην πλαγιά ενός βουνού που ανεβαίνω,
κι όσο φτάνω μακραίνεις ξανά
δρόμους, μόνο δρόμους διαβαίνω.

Kυνηγάω τη σκιά μου
κι όσο ψάχνω μακριά μου σε χάνω.
Eίσαι εικόνα που σβήνει στο κενό
και μ' αφήνει να ψάχνω πιο κάτω.

Δεν αντέχω στη σιωπή σου να ζώ,
είμαι ξέμπαρκη ψυχή ταραγμένη.
Δε χωράω στο μικρό μου εαυτό,
πές μου ποιά αλυσσίδα μας δένει;

Kυνηγάω τη σκιά μου
κι όσο ψάχνω μακριά μου σε χάνω.
Eίσαι εικόνα που σβήνει στο κενό
και μ' αφήνει να ψάχνω πιο κάτω

Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά

18.12.2009 _ Aνάλαφρα να περπατάς

Θα σε φιλέψω στεναγμέ
τα όχι σου να γίνουν ναι
απ΄την ψυχή μου σαν περνάς
ανάλαφρα να περπατάς.

Να τρέξει φλέβα του καημού
με την ορμή του ποταμού
σαν φτάσει η αγάπη την αυγή
να'χει στερέψει η πληγή.

Αγκάλιασέ με ουρανέ,
γέλασε κι άστραψε για με
Ρίξε φωτιά του κεραυνού
στην στράτα του αποχωρισμού...

Στίχοι: Κώστας Φασουλάς
Μουσική: Κώστας Λειβαδάς
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Σκουλάς